Kushtetuta e Republikës Islamike të Iranit

Miratuar në 1980 - Rishikuar në 1989

PJESA E DHJET - Politika e jashtme

Neni 152

Politika e jashtme e Republikës Islamike është i bazuar në refuzimin e të gjitha formave të dominimit apo shtypjes, mbrojtjen e pavarësi të plotë dhe integritetin territorial të vendit, në mbrojtje të të drejtave të të gjithë muslimanëve, jo-shtrirjes kundër pushteteve hegjemoniste dhe në krijimin e marrëdhënieve miqësore me shtetet jo-agresive.

Neni 153

Dhe 'it ndaluar nënshkrimin e ndonjë marrëveshjeje që përfshin hegjemoninë e huaja në burimet natyrore, ekonomike, kulturore dhe ushtarake të vendit dhe në çdo prerogativë tjetër.

Neni 154

Republika Islamike e Iranit synon lumturinë e qenieve njerëzore në të gjitha shoqëritë dhe njeh pavarësinë, lirinë dhe qeverisjen e drejtësisë si të drejta universale të cilat duhet të gëzojnë të gjithë popujt e botës. Si rezultat, duke iu përmbajtur ndërhyrjes në punët e brendshme të kombeve të tjera, Republika Islamike do të mbështesë në mbarë botën çdo luftë të ligjshme të popujve të shfrytëzuar kundër shtypësve të tyre.

Neni 155

Republika Islamike e Iranit mund t'u japë azil individëve që kërkojnë strehim në Iran, me përjashtim të atyre që, në përputhje me ligjet e Iranit, njiheshin si tradhtarë dhe kriminelë.