Avicena (Ibn Sinai)

Ibn Sinai, Abu Ali Hossein Ben Adabi Ben Sinai (i njohur në Perëndim si Avicena) (980-1037), i urtë i njohur i Iranit, filozof, mjek dhe dijetar, ka lindur në qytetin e Bukhara. Në moshën dhjetë vjeç ai mësoi Kuranin dhe shumë tekste letrare. Në tetëmbëdhjetë ai ishte i aftë në logjikë, shkencë natyrore dhe matematikë. Pas kësaj ai u interesua për hyjnoren dhe lexoi Metafizikën e Aristotelit. Sistemi filozofik i Ibn Sinās, në përgjithësi dhe në veçanti nga pikëpamja e disa prej parimeve të tij, kishte ndikimin më të thellë dhe më të qëndrueshëm në mendimin filozofik islamik pas tij dhe gjithashtu në filozofinë evropiane të Mesjetës.

Në strukturën e mendimit peripatetik ai sjell risi, sqaron pikat e paqarta të mendimit të Aristotelit, ndonjëherë e zgjeron atë dhe më në fund përpiqet të krijojë, me ndihmën e elementeve të mendimit platonik dhe neoplatonik, një sistem të ri filozofik, por ngjarjet e jetës , sidomos vdekja e parakohshme, i la përpjekjet e tij të papërfunduara. Kanuni i Ibn Sinās gjatë disa shekujve, si në vendet islamike ashtu edhe në Evropë në mesjetë, kishte epërsinë ndaj të gjithë librave të tjerë mjekësorë dhe ushtroi një ndikim të dukshëm tek ata. Punimet e Abu Ali Sinā të përbërë nga 238 vëllime, traktate dhe letra në arabisht dhe persisht trajtojnë temat e mëposhtme: mjekësi, misticizëm, sufizëm, logjikë, filozofi, shkenca fetare, shpjegim të Kuranit, matematikë e aplikuar në muzikë, gjuhë dhe gjuhësi , fonetikë etj .. dhe pothuajse të gjitha kanë ardhur deri tek ne, shumë prej tyre janë botuar dhe disa janë përkthyer në gjuhë të ndryshme. Ibn Sinā ndërroi jetë të Premten e parë të Ramazanit në Qershor 1037 në moshën 58 vjeç Hamedan dhe në të njëjtin qytet u varros. Në Iran, dita e parë e muajit të Shahrivar, që përkon me lindjen e tij, u quajt "dita e mjekut" për nder të botimeve të tij, kontributeve të tij në shkencën mjekësore, veprimtarisë së tij në këtë fushë dhe si një nderim për mjekët. .