Abu Hamed Mohammad Ben Mohammad Ben Ahmad Ghazali
Abu Hamed Mohammad Ben Mohammad Ben Ahmad Ghazali, (1058-19 Dhjetor 1111), dijetar, filozof, orator, jurist, është një nga mistikët më të mëdhenj të Islamit i cili në Iran dhe në qytetin e Tus zgjeroi vizionin e tij për botën. Jeta e tij ka pasur periudha shumë të ndryshme. Personaliteti dhe besimet me ndikim të Ghazāli-t kanë qenë gjithmonë shkaku i mendimeve të kundërta dhe ka shumë këndvështrime të ndryshme rreth tij. Pikëpamjet e tij çuan në një ndryshim të madh në shumë myslimanë, si në mesin e njerëzve të thjeshtë ashtu edhe në mesin e shkrimtarëve. Ky ndikim ishte i tillë që edhe sot ka shumë diskutime për të dhe librat e tij. Shumë vepra të shkruara të Gazaliut mbeten, ndër të cilat më e rëndësishmja dhe me ndikimin është libri "Tahāfut al Falāsifa" (Inkoherenca e Filozofëve) në të cilin ai shkon kundër filozofi, besimet dhe metodat filozofike dhe “Iyhā olum-e al-din” (Rigjallërimi i shkencave fetare) që gjenden në pjesën e Sufizmit dhe etikës së shkrimit. Ghazāli bëri një sintezë të këtij libri në periudhën e fundit të jetës së tij i cili njihet si "Kimyā-ye sa'ādat" (Alkimia e Lumturisë). orientalistët dhe shkrimtarët si McDonald, Ignaz Goldziher, Louis Massignon, Asin Palacios, Montgomery Watt, Maurice Bouyges, Michel Allard dhe Abdel Rahman Badawi kanë hulumtuar botimet e tij; në librin "Mualefāt Al-Ghazāli", (Përbërjet e Ghazāli), një vepër nga Abdel Rahman Badawi e cila u botua në 1960, përmenden 457 vëllime të rëndësishme dhe të tjera që i atribuohen Ghazāli, nga të cilat 72 janë sigurisht të tijat. Punimet e Ghazāli-t mund të ndahen në pesë periudha të jetës së tij:
1. Punimet e viteve të të nxënit
2. Ata të periudhës së parë të mësimdhënies dhe argumentimit
3. Ata të periudhës së izolimit dhe largimit nga shoqëria
4. Kthimi në shoqëri dhe periudha e dytë e mësimdhënies dhe argumentimit
5. Vitet e fundit të jetës
Vendi i varrimit të Ghazaliut ndodhet në Tābarān Tus në Iran.
SHIKO GJITHASHTU