Historia e vendbanimeve njerëzore në këtë rajon daton në mbi tre mijë vjet para Krishtit. Në epokën e migrimit të atyre popujve që lëvizën nga zonat e qytetit të sotëm të
Balkh në Afganistan drejt rrafshnatës iraniane, disa grupe të pararendësve të tyre mbërritën në këtë territor, duke e quajtur atë 'Yazdan' dhe nga ajo periudhë e tutje 'Jezd' u bë një vend kushtuar adhurimit. Gjatë kohës së Akajenëve dhe Sasanëve, zona e Jezdit kishte një rëndësi të konsiderueshme sociologjike dhe ekonomike, për më tepër, nga ato dinasti vëmendje e veçantë iu kushtua prosperitetit dhe kushteve të jetesës së këtij rajoni. Pas pushtimit të muslimanëve, territori i Jezdit mori titullin 'Dar-ol-Ebade' ('vendi i devotshmërisë'). Sipas teksteve historike dhe kontekstit urbanistik duket se për Zoroastrianët e lashtë të vendit, dhe ato të zonave të tjera, qyteti i Jezdit kishte një rëndësi thelbësore dhe konsiderohej si shenjtërore dhe qyteti i tyre i shenjtë. Punimet ekzistuese demonstrojnë pafundësinë dhe prosperitetin e këtij qyteti gjatë një periudhe që filloi me qeverinë e deylamites së emirëve dhe arriti në epokën e Safavidit. Gjithashtu nga pikëpamja kulturore, rajoni i Yazd duket shumë interesant dhe veçoritë e trashëgimisë së dijes zoroastrian posedojnë një të kaluar të ndritshme historike.
Më shumë informacion
